Epistaxis

Epistaxis

Terug naar overzicht
Terug naar overzicht

Publicatiedatum: 28 december 2020
Auteur: Bernd Vermorken, zesdejaars geneeskundestudent

Een neusbloeding, epistaxis, is meestal idiopathisch. Mogelijke oorzaken zijn:

  • Lokaal: na neuspeuteren, droge neus, topicale corticosteroïden, allergische of infectieuze sinusitis (bacterie, virus, fungaal), vaatmalformatie, traumata, tumor, septumdefect
  • Systemisch: hoge bloedingsneiging (e.g. hemofilie, trombopenie, bloedverdunners), hypertensie

Een neusbloeding vindt meestal (90%) anterieur plaats. De bloeding ontstaat dan uit de beruchte plexus van Kiesselbach (@antero-inferieure septum). Dit is een anastomose van vier verschillende arteriën:

  • palatina major
  • sfenopalatina
  • labialis
  • ethmoidalis

Veel minder vaak (10%) is er sprake van een posterieure neusbloeding. Je ziet vanbuiten meestal niets van deze bloeding. Het bloed wordt ingeslikt, waarna hematemese of melena kan ontstaan. Dit kan tot forse hemoglobinedaling leiden, of zelfs hemodynamisch instabiele situaties. De bloeding ontstaat dan uit de plexus van Woodruff (@postero-inferieure laterale neusholte). Dit is een anastomose van twee verschillende arteriën:

  • sfenopalatina
  • pharyngeus

De volgende stappen in de behandeling zijn mogelijk, waarbij elke stap een vervolgstap is mocht het beleid ontoereikend zijn.

1. Tracht de bloeding te stelpen door hoofd voorover te kantelen, neus te koelen en dicht te knijpen voor minimaal 5-10 minuten.
2. Gebruik een topicaal middel dat leidt tot vasoconstrictie in plexus (bijvoorbeeld oxymetazoline).
3. Overweeg het stelpen van het bloedingsfocus met behulp van cauteriseren, zilvernitraat of trichloorazijnzuur .  
4. Compressie van binnenuit met behulp van gazen, tampon of foleykatheter.
5. Arteriële embolisatie (meestal a. ethmoidalis bij anterieure bloedingen en a. sfenopalatina bij posterieure bloedingen)  of endoscopische ligatie.